Geschiedenis en typen verdragen binnen de Europese Unie

Met een verdrag binnen de Europese Unie wordt een overeenkomst gesloten op het gebied van bijvoorbeeld een te voeren beleid en de bevoegdheden van een lidstaat. Een verdrag is bindend en de lidstaten dienen zich hier ook aan te houden. Er zijn bijvoorbeeld toetredingsverdragen, wijzigingsverdragen en oprichtingsverdragen.

De Europese Unie begon met het EGKS-verdrag (Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal) in 1952. Dit verdrag werd in 1951 door zes landen ondertekend: België, Duitsland, Frankrijk, Italië, Luxemburg en Nederland. De deelnemende landen probeerden op deze manier de welvaart en de economie te verbeteren na de schade die door de Tweede Wereldoorlog was ontstaan.

Ondertekening van het EGKS verdrag

In 1957 trad het Euratom-verdrag in werking, een verdrag voor de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie. Reguliere energiebronnen raakten uitgeput waardoor er onder andere naar kernenergie gekeken werd om het onderzoek naar het vreedzaam gebruik van kernenergie te coördineren.

In 1965 werd het Verdrag tot instelling van één Raad en één Commissie van de Europese Gemeenschappen in werking gesteld; na dit verdrag duurde het enkele jaren tot er een nieuw verdrag gesloten werd, de Europese Akte.

De Europese Akte trad in 1986 in werking en was ingesteld om besluitvorming, de inrichting van de interne markt, het monetaire beleid en de Europese Politieke Samenwerking verder uit te werken en uit te diepen. Verder werd het vetorecht van sommige lidstaten beperkt.

Met de opstelling van het Verdrag van Maastricht in 1992 werd de Europese Unie een feit. De Europese Gemeenschap zou in de Europese Unie opgaan. Hiermee werd een begin gemaakt voor de Economische en Monetaire Unie (EMU) en een gemeenschappelijke munt, later de euro. De verdragen die tijdens de EG vastgelegd waren werden uitgebreid met een aantal zaken zoals buitenlands- en veiligheidsbeleid.

Het Verdrag van Amsterdam in 1997 gaf uiteindelijk vrij baan voor uitbreiding van de EU, al verliepen de onderhandelingen stroef en werden de lidstaten het pas na twee jaar eens.

In 2003 trad het Verdrag van Nice in werking. Dit verdrag maakte het mogelijk om hervormingen door te voeren om het aantal lidstaten te verhogen van 15 naar uiteindelijk 25 landen in 2004.

Met het verdrag van Lissabon in 2009 werden er verdere hervormingen doorgevoerd waarbij onder andere het beter bestuurbaar maken en het democratischer worden van de Europese Unie als hoofdzaak werden aangevoerd. In 2001 is een verzoek tot aanpassing van het verdrag ingediend om een permanent noodfonds voor de euro in te stellen.